Խնդիրը Երևանում է

Դավադիր պատերազմից հետո շարունակում ես կազմաքանդել բանակը:

Հետևողականորեն համոզում ես հանրությանը, որ դիմադրելու հնարավորություն չունես:

Ապա հնարավոր բոլոր միջոցներով քանդում ես դիվանագիտական ֆրոնտում ունեցած Հայաստանի և Արցախի բոլոր առավելությունները:

Գրեթե ամբողջությամբ կրկնում ես թշնամու խոսույթը և հերթով համաձայնում նրա առաջ քաշած պայմաններին:

Բերում իրավիճակը հասցնում ես անելանելիի:

Եվ վերջում «գալոչկայի» համար հարցը տեղափոխում ես ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդ:

«Խեղճ» դավաճանն էլ ի՞նչ անի:

Հ.Գ. Չմոռանանք՝ մինչև այդ էլ գեղեցիկ շոու-ներկայացմամբ իբր հումանիտար օգնություն ես փորձում հասցնել Արցախ՝ նախապես չունենալով ոչ մի երաշխիք միջնորդ երկրների կողմից և համոզված լինելով դրա անհնարինությանը:

Կարևորը, որ կադրերը գեղեցիկ ստացվեցին և կմնան արխիվում:

Խնդիրը Երևանում է:

Արսեն Ջուլֆալակյան

Մեկնաբանություններ